Auteur: Arjanne Hameeteman

Even geen ziekenhuis bezoekjes deze week, wat heerlijk zeg.

Het voelt als of we een soort van “vrij” zijn ondanks dat er hard gewerkt wordt. Deze week besef ik dat je huis echt je “thuis” is en dat het daar rustig moet voelen want dat is de plek waar je bij moet tanken, waar je 100% jezelf kan zijn en waar lief en leed gedeeld wordt.

Ons huis voelt al een tijdje rommelig aan, want er wordt aan alle kanten druk verbouwd. Eerst maakten we plannen om te gaan verhuizen, maar tijdens de zoektocht kwamen we erachter dat we toch wel een heel fijn plekje hebben. We maakten plannen en zo werd de buitenkant ineens heel anders en lijkt het nu of we toch verhuisd zijn.

Vandaag begonnen ze binnen en dan voelt je huis niet meer als je “thuis”, wat maken die mannen een ongelooflijke herrie zeg en overal stof. Alles staat op een andere plaats, voor Brian is dit heel irritant want als je zo weinig ziet is het juist heel belangrijk dat alles een vaste plaats heeft.

Ik denk dat het voor elk mens belangrijk is dat je een goede structuur hebt en dat alles een vaste plek heeft. En het geeft iedereen rust in je hoofd als alles netjes is in je huis.

We bijten even door de zure appel heen en genieten straks hoe mooi alles zal zijn.

liefs, Arjanne

Mijn dagboek

De week is weer vol met werken en ziekenhuis bezoeken waar we ons weer doorheen slaan. Na een dag in het ziekenhuis is het soms goed als we even allemaal stil zijn en niet hoeven te praten. Ik zit thuis aan de tafel met mijn laptop, mijn gedachten dwalen af, op een rustige manier laat ik alles even aan me voorbijkomen wat er de laatste tijd is gebeurd.

Terwijl ik dit denk komt er een lach op mijn gezicht…tja vroeger zat ik waarschijnlijk op de bank na zo ’n dag en at dan mijn emoties weg…de ene hand chips na de andere verdween dan mijn mond in. Ik ben echt zo dankbaar en blij dat ik dit overwonnen heb, wat een strijd is dat altijd geweest. 

Hoe zouden andere mensen dat doen vraag ik me af?

Ik geef heel eerlijk toe dat het nog weleens voorkomt dat ik mezelf toch verwen in een mindere periode en dan geen eten maar een leuk jurkje of zo 😉 M’n ogen dwalen af naar die ene lelijke stoel in de woonkamer, al 100 keer heb gekeken naar een nieuwe. Zomaar ineens zoek ik de website op, gooi de stoel in het winkelmandje, reken af en denk zo dat is ook weer geregeld.

Was dit emotie kop i.p.v. emotie eten..jij mag het zeggen hihi mij maakt het niet uit welke naam het heeft ik verwen mezelf met een mooie stoel. Volgende week als de stoel er is, zit ik in de stoel voor de openhaard te genieten van het knisperende vuurtje met een kop thee in mijn had!

Ik kan niet wachten.

Liefs,

Arjanne

Vroeger als ik zorgen had of een slecht nieuwsbericht kreeg wist ik niet hoe snel ik me zelf vol moest stoppen. Het maakte niet eens uit wat het was, alles wat in de buurt was verdween in mijn mond.

Nadat ik mijn leven omgooide, wist ik dat ook dit moest veranderen. En dat lukt me nog steeds gelukkig. Daar is wel discipline voor nodig, plannen wat ik ga eten helpt mij hier heel erg bij. Soms moet ik even alles voor mezelf op een rijtje zetten zodat ik weet waar ik sta, kan bedenken waar ik heen wil. Ik weet dat als ik gezond eet, genoeg water drink maar ook beweeg mijn lichaam meer aan kan.

Ook in mijn hoofd kan ik dan meer aan, dus ook de zorgen weet ik dan beter mee om te gaan. Mijn gezin heeft mij dan meer dan nodig maar dat lukt me niet als ik mezelf een soort van vaatdoek voel.

Volgende week vertel ik je hoe het nu gaat en hoe ik aan mezelf blijf werken tussen alle ziekenhuisbezoeken en werken door.

Tot volgende week! 

Liefs Arjanne

Voedingsschema’s op maat

Hi, vanaf nu geef ik je wekelijks een kijkje in mijn persoonlijke dagboek! Elke maandag neem ik jullie mee in mijn dagboek.

Iedereen denkt dat de race voor mij gelopen is, maar niets is minder waar. Zoals velen van jullie weten is mijn leven niet zonder zorgen. Verdriet, zorgen maar ook dankbaarheid zijn woorden waarmee je mijn leven zou kunnen beschrijven. Ondanks alles, ben ik een sterker mens geworden en staat positiviteit bij mij op nummer 1! 

Ook afgelopen jaar waren voor ons gezin zwaar. Kortgelden kregen we de boodschap dat onze zoon Brian blind zal worden. Hij is sinds zijn 5^e levensjaar slechtziend geworden naast alle gezondheidsproblemen die hij al heeft. Ondanks alles staat hij heel positief in het leven en is hij een echte vechter, samen met zijn grote steun en toeverlaat Naomi!

Als trotse moeder, vallen ook mij de zorgen soms zwaar. Iets negatiefs of verdrietigs omzetten naar iets positiefs is mijn kracht.

Graag neem ik jou mee in mijn dagboek en hoop dat ik jou mag inspireren!

Liefs ,

Arjanne

Ja, wat is het fijn dat het weer lekker zonnig weer is, maar –oh help– wat kan dat ook een stress geven!

Herken je het: de stress die toeslaat omdat we onszelf weer wat meer moeten laten zien als het mooier weer wordt? De kleding met korte mouwen komt weer tevoorschijn, de panty’s gaan uit en de jurkjes worden weer dunner en korter. Sommige mensen zullen het echt niet begrijpen, maar al bijna heel mijn leven heb ik er stress van. Het kan je echt behoorlijk onzeker maken. Na mijn operaties de afgelopen jaren, waarbij heel veel huid weg werd gehaald, kreeg ik veel mooie littekens cadeau.

Deze strepen maakten mij in eerste instantie heel onzeker, maar ineens was daar het moment dat ik dacht “Waarom maak ik me er zo druk om?” Het zal mij voor altijd herinneren aan de periode dat ik niet goed in mijn vel zat. De herinnering waar ik vandaan kom en de weg die ik heb afgelegd om te komen waar ik nu ben! Mijn littekens ga ik absoluut niet verbergen. Ik laat ze zien, omdat ze het sieraad van mijn lichaam zijn. Een lichaam dat altijd heel hard werkt, wat ik te weinig besef.

Om terug te komen op de omschakeling van de winter naar de zomer: ik heb er er iets voor mezelf op bedacht.Als die periode komt, ga ik eerst over van donkere panty’s naar lichte panty’s. En als de tijd aanbreekt dat de panty’s te warm worden, zorg ik dat m’n benen niet meer zo wit zijn, dat maakt mij dan ook minder onzeker.

Ik heb echt een fantastisch middeltje dat ervoor zorgt dat m’n witte melkflessen (ja, ja, dochter van de melkboer, haha) veranderen in bruine benen, net of ik al uren in de zon gezeten heb. In de zomer ben ik erg druk, dus is er weinig tijd om in de zon te zitten. Als de panty’s uit gaan, maak ik de stap minder groot door eerst een leuke fleurige lange jurk te dragen. Iets nieuws waar ik mezelf fijn in voel, helpt dan echt! En als ik daar dan een beetje doorheen ben, durf ik wel iets aan te doen waarbij ik nog iets meer van mezelf laat zien.

Zorg vooral dat je blij met jezelf bent en blijft. Dat heeft niets te maken met een bepaald getalletje op de weegschaal of een confectiemaat. Als jij blij bent met jezelf, dan pas kun je stralen. Dat is wat andere mensen aan je zien!

OUTFIT
Jurk https://Omoda.prf.hn/l/meNwk85
Blazer https://Omoda.prf.hn/l/DR1XOmj
Schoenen https://Omoda.prf.hn/l/b3AXqXD

Soms heb je van die dagen waarbij je het liefst op de bank kruipt, onder een dekentje met een goed boek. Ja, jullie lezen het goed “Ik en een boek!” Vroeger kon ik er echt intens van genieten, het tikken van de regen tegen de ramen en dan de deur niet uit hoeven en gewoon genieten van je boek. Het ene na het andere boek werd uitgelezen. Het was voor mij echt al heel wat jaren geleden, dat ik de rust kon vinden om een boek te lezen. Elke vakantie, vaste prik een boek in mijn tas. En dat boek gaat ook altijd overal mee naar toe, naar het zwembad, naar het strand en ga zo maar door.

Ik sta er ondertussen om bekend dat ik ook overal boeken kwijt raak, want ik gooi ze overal neer en lezen…ho maar. Het komt er gewoon nooit van. Te snel afgeleid, altijd maar willen praten en dan toch maar weer even die telefoon pakken en zo blijft mijn boek dus altijd links liggen. Enkele weken geleden toen Brian in het ziekenhuis lag en de winkels gesloten waren en het wachten maar duurde en duurde, besloot ik dan toch maar de storytel app te downloaden. Brian maakte er al langer gebruik van. Hij ziet maar 2% en daardoor is lezen echt heel lastig. 

Op school leest hij alles in braille, maar thuis zomaar een boek lezen is dan toch echt heel lastig. Hij kan echt tot rust komen door lekker een boek te luisteren. Geloof het of niet, maar ik heb de smaak te pakken! Storytel is dus voor mij echt een uitkomst, luisteren maar ook lezen alles kan!

Dan kies ik toch nog voor lezen, dus nu heb ik een leesboek op “mijn boekenplank” staan en ook een luisterboek. Ik kijk wat me het beste uitkomt en kan nu dus mijn hoofd even “uit” zetten en gewoon heerlijk lezen of luisteren!

Vind jij het ook lastig om soms even je gedachten op iets anders te zetten en blijf je ook zo malen, probeer het en kijk of het voor jou ook werkt. Een voordeel, je telefoon hebben we tegenwoordig toch meestal bij ons. Je begrijpt al wat ik ga doen op deze regenachtige dag, snel naar huis, lekker bakkie maken en op de bank opwarmen en vooral nu wegdromen in mijn mooie boek!

Ook voor jou veel leesplezier!

Wat hebben we nodig voor 4 personen:

500 gram zalmfilet zonder huid
800 gram aardappels
1 courgette
1 limoen
1 bakje humus
Zakje geraspte oude kaas
Verse peterselie
50 gram roomboter
1 scheut room of koffiemelk

Aan de slag!

• Verwarm de oven op 200 graden
• Schil de aardappels en snij ze in kleine stukjes en kook ze totdat ze gaar zijn.
• Giet de aardappels af en laat ze afkoelen
• Terwijl de aardappelen afkoelen gaan we aan de slag met de courgette. Deze snijden we in gelijke plakken.
• Snij ook de zalm in blokjes van ongeveer 1 cm.
• De limoen in dunne plakjes. 
• Maak de aardappels goed fijn en voeg de scheur room toe, samen met de boter en het halve bakje humus. Meng het geheel goed zodat er een mooie gladde puree ontstaat.
• Bedek de bodem van de ovenschaal met de puree.
• Leg de plakjes courgette half over elkaar op de puree, lag daar boven op de stukjes zalm.
• Boven op de zalm smeren we het restant van de humus, ongeveer 6 plakjes limoen en de perselie.
• Als laatste de geraspte oude kaas, deze mooi verdelen over de gehele schaal.
• Plaats de ovenschaal 20 min in de voorverwarmde oven.

Haal de schaal uit de oven en geniet met elkaar van dit heerlijke recept!!

Eetsmakelijk!

• Pinterest
• Facebook
• Mail

De afgelopen dagen kreeg ik een paar keer de vraag “Doe jij iets met Valentijn?” Nou nee, was mijn antwoord. Eerlijk gezegd, vond ik Valentijn een heel commercieel iets, waarvan misgebruik gemaakt wordt. De winkels liggen al maanden vol met Valentijnsknuffels, kaarsjes, chocolaatjes en kaartjes. Moet ik nou echt die ene dag per jaar iets gaan geven of iets liefs gaan zeggen tegen mijn dierbaren?

Het is naar mijn idee veel belangrijker om door het jaar heen iets aardigs of liefs te zeggen tegen mensen waar je veel van houdt of die veel voor je betekenen. Iemand verrassen met iets leuks , daar kan ik echt van genieten. Het liefst strikt geheim en dan het allerliefst zonder afzender.

Tegenwoordig is er zoveel te krijgen om iets door de brievenbus te laten bezorgen. Een mooie plant of accessoire te kopen voor iemand of gewoon voor jezelf. Met grote regelmaat bestel ik iets bij bloomgift, bloompost, plantje , sissy boy

Enkele jaren geleden in een hele moeilijke periode voor mij werd ook ik verrast met een pakketje, een leuk houten plankje met droogbloemen en een lief kaartje erbij. Het staat altijd nog op mijn bureau en dagelijks kijk ik ernaar.

Mijn moeder had de traditie om altijd aan iedereen kaartjes te sturen, het maakte niet uit voor welke gelegenheid of iemand nu jarig was, net getrouwd was of een ernstig ziek iemand zij stuurde een kaartje. Ik zie ze nog haar mandje met kaarten pakken en haar wekelijkse schrijfrondje maken. Ze pakte dan de krant, de terdege maar ook de kerkbode en verraste iedereen met een kaartje. Soms zijn er momenten dat ik denk..oei schaam je , je had wel een kaartje mogen doen je moeder had het allang gedaan als ze nog had geleefd. 

Je snapt natuurlijk al dat ik ook nog even met iets van gezondheid aan kom draven, want dat kan natuurlijk niet aders! Het is leuk bedacht dat je 1 keer per jaar helemaal los mag gaan om een geliefde in het zonnetje te zetten, maar hoe is het gesteld met jou zelfliefde?

Zorg jij altijd goed voor jezelf of doe jij er liever alles aan om een ander blij te maken in plaats van jezelf…Probeer maar eens wat liever te zijn voor jezelf en voor je lichaam, dat lichaam wat dag in dag uit heel hard voor jou aan het werk si zodat je kunt functioneren. Voor jezelf moet het dus elke dag Valentijn zijn En ja hoor ik geef toe ook ik vergeet dat met regelmaat!

Misschien heb je mijn spreuk al voorbij zien komen “ nee zeggen tegen een ander, is ja zeggen tegen jezelf” dat is waar het om gaat! Daar hoort dus bij dat je goed voor je lichaam moet zorgen, dus gezond eten, maar ook tijdplannen om te bewegen, te ontspannen en niet te vergeten ook voldoende te rusten. Vanaf nu is het elke dag Valentijn voor jezelf en gaan we er met elkaar voor zorgen om jezelf te verwennen en goed te verzorgen!

Ik begin er alvast mee…doe jij met me mee! 

Liefs,

Arjanne