Dagboek week 5

Even geen ziekenhuis bezoekjes deze week, wat heerlijk zeg.

Het voelt als of we een soort van “vrij” zijn ondanks dat er hard gewerkt wordt. Deze week besef ik dat je huis echt je “thuis” is en dat het daar rustig moet voelen want dat is de plek waar je bij moet tanken, waar je 100% jezelf kan zijn en waar lief en leed gedeeld wordt.

Ons huis voelt al een tijdje rommelig aan, want er wordt aan alle kanten druk verbouwd. Eerst maakten we plannen om te gaan verhuizen, maar tijdens de zoektocht kwamen we erachter dat we toch wel een heel fijn plekje hebben. We maakten plannen en zo werd de buitenkant ineens heel anders en lijkt het nu of we toch verhuisd zijn.

Vandaag begonnen ze binnen en dan voelt je huis niet meer als je “thuis”, wat maken die mannen een ongelooflijke herrie zeg en overal stof. Alles staat op een andere plaats, voor Brian is dit heel irritant want als je zo weinig ziet is het juist heel belangrijk dat alles een vaste plaats heeft.

Ik denk dat het voor elk mens belangrijk is dat je een goede structuur hebt en dat alles een vaste plek heeft. En het geeft iedereen rust in je hoofd als alles netjes is in je huis.

We bijten even door de zure appel heen en genieten straks hoe mooi alles zal zijn.

liefs, Arjanne