Dagboek week 10

Ik zit met mijn pen in de hand, klaar om te gaan schrijven. Schrijven wat er in me omgaat helpt mij echt heel erg. Het is net of m’n hoofd wat leger wordt, waardoor er ruimte is voor andere dingen. En dat geeft echt rust! Er komt een berichtje binnen op mijn telefoon, ahh het is Aimee mijn nichtje. Ze appt met vragen en met haar verlanglijstje. Tja de familietraditie komt er weer aan, niet dat het alleen in deze tijd er over gaat hoor.

Eigenlijk begint het al in de zomervakantie, dan komen al de eerste vragen, doen we weer sinterklaas, “Tuurlijk doen we weer sinterklaas”! Deze traditie geeft nog zoveel herinneringen. Mijn oma was er vroeger al maanden van tevoren mee bezig, zo oud als ze was, met heel de familie sinterklaas vieren was echt haar ding. De mannen kregen standaard scheerschuim, sokken en chocolade en ze zei dan “niet voelen en te gelijk uitpakken”, tja die ouwe goeie tijd zeggen we dan he. Hmm.. dat is denk ik ook een teken dat ik zelf ook al ouder word betrap ik mezelf op. Nadat mijn opa & oma niet meer onder ons waren zette mijn moeder deze traditie voort, ze kon hier zo van genieten. De kleinkinderen praten er nog zo vaak over, hoe oma dat aanpakte. En dan als enige meid in huis valt het me steeds meer op dat ik taken van mijn moeder automatische overneem.

Brian en ook mijn nichtjes hebben ondertussen allemaal de puberleeftijd bereikt maar toch kijken ze er allemaal naar uit. De lijstjes worden al druk rondgestuurd en de vraag “waar doen we het dit jaar” is natuurlijk al lang beantwoord. Elk jaar is weer mijn vraag “Doen we lootjes of voor iedereen en wat is het budget”? Mijn voorstel met lootjes wordt direct van tafel geveegd door mijn broertje, want tuurlijk iets voor iedereen. En natuurlijk zijn de pubers het weer met ome Lennard eens.

De voorpret is misschien nog wel leuker dan de avond zelf, zo lang de pubers er volop van kunnen genieten en wij als volwassen ook dan is het goed.

En zetten de traditie van oma en van onze moeder voort, hun gewoontes en gevoel voor gezelligheid hebben we overgenomen.

Liefs,

Arjanne